زیر و بمم پره سینه سپر
قلم ایده یه چند خط دیگه به سر زدم
اینه دمم چشا خیره ترن،
کمه شیبه هدفذزدم جیب کلکرو

تا دید وطن پر از دُرِّ صدف کنم، عقده نشن
مخا پخته همه یه نمه کور و کرن
جاش تو جیب من بود و نیست

صداش از توی گوش اومد چشممو خیس کرد
روز به روز دیدم شهرو مریضتر
تا تصویر رویامو یک شبه ریز کرد

آینده شد آرزو حسرت
حال سوخت پای آرزو برکت
من دیروزو کلاً دوییدم و
امروز تورو فقط آرزو کردم

خیاطی که چشممو دوخته به مال همسایه
از پارچه ی من زده و واسه ی یکی دیگه ساخته پروپاچه

کسی چیکار به اسم من داره
کی تو این شهر قصه کم داره؟
همه شهرزادن، همه شهر زادن

ولی دمخورشون که میشی همه شهر زدن
همه یه سری به دید شر زدن و

میشه گفت همه دیگه غرب زدن
مگه میشه اینا خیره سر نشن!؟

ک** خر نخند، من خودم یه پا سینه کفترم جلوت
بگو دیگه تیره کردنم، رد طنابت از زیر گردنم
رفته و سوار شیر پرچمم، جنگُ شروع کن من تیر اولم

چی دیدی توم ها
میگیری روم، میشینی،. میترکیم بوووم ما
من دهنم بسته نمیشه

پام از قدمم خسته نمیشه
دستام واست مثل سنگه و شیشه
از قلبم امید بدون کنده نمیشه ...

بیخیال آدمای دورم
غروب جمعه و سایه های بلند
گیره دلم، دیگه سیره بزار برم

میخوام جایی باشم
بتونم همه چیو بگم

هنوزم میدوزم لبو با یه لبخند
میزنم رو خودمم ترفند
هنوزم میترسم از پلیس و دستبند
اینهمه سال مثل برق و باد از دست رفت ...

دیگه بعضی از آرزوهام حسرت شده واسم
فکرم مال اینجا نیست و اینجاست جسمم تو لباسم
بازم، کارم به کار دنیا گیره، شاید دیگه واسه ی این قولا دیره

هنوز هرشب میشم تا صبا خیره
ولی یه روز من اون بالام و دنیا زیر پام
اونجا دیگه نیست فکر تیره بام

بیننده فیلم بی س** سینمام
بهم میگن از امید نوشتی
ولی میدونم اینجا امیدی بهش نیست

لای موجهای دریای غم پیله گرفته از پروانه شمع
چفت شده ابرو با حرفای خم
یه مشت رویا و ایده و سرمایه کم

کی میتونه بکشه این بارو به دوش
حال دل زارو به گوش
راستی جام سماع رو به نوش

این بیخودِ سر خوش از عارو به هوش
اونی که میخونه آیه یأس منم
مردی که توی آینست منم

اگه کوتاه بیام و با واژه دست ندم
این خطها صاف میمونن لای دفترم
کوزه رو ساختم و لنگ فوته

هنوز مخ یه جا تو چنگ هپروطه
کلی حرف حق پلوته
این یه نعره با اقتباس از گلوته

من بچه ی سه راهی ام
میدونم شل بگیرم به *ا میرم
هیشکی حواسش به من نیست

میگن بخورم زمین صدا میدم
اینجا نه مال یه جا دیگم

شاخه ی وصل به سه تا دیگم
به حال خودم بزاریدم
دارم، عقده هامو یه جا میگم ...

هرکی اومد حالشو کرد، رفت
قیدو زد قالشو کند
یه حسی بهم میگه قانعشو مرد

نکن کامتو تلخ
اینا پی چی ان من پی چی؟
حاجی میشه دست بکشی؟

منو ول کن تو حال خودم
این دل پره حرفا یه طومار بلنده
نمیگیرم دیگه به خودم

نمیبینی عوض شده دکورم؟
بگو منو ول کنن، بگو ول کنن از همه دلخورم
هی بلند بلند حرف زدم با خودم نشد

خواستم خوب باهات تا کنم نشد
رفتنیامون رفتن، اونایی که نباس میرفتنم رفتن
هنو منو اینجا بستن

چشام از دیدن این اوضاع خستن دیگه
هرکی پی یه ترفند میره
آمار حسرتهام از دستم میره

جوونیم داره پرپر میشه
خنده های واقعیم کمتر میشه هی
بگو من به چی دل خوش کنم

تا کی به این سختیها هی پشت کنم
این سگدونی جای موندن نیست
پر تابلوی حال خوب تعطیله

نمیدونم کجا اشتباه رفتم که
تا ته راه داره بارمون کج میره
اینروزا فقط حالمون بد میشه

موندیم و کارمون تخریبه
بگو یه بلیط یه طرفه بهم بدن
خدا میدونه که منم بلاخره کی برم...