غَمِ یارُم ، غَمِ یارُم مونه کُشت
گِره کوله مِنِ کارُم مونه کُشت
نه دام ایله نه بوم ایله که رُم سیس
غَریوه نَه ، کَس و کارُم مونه کُشت

چه وِرم آبیده ای مَردُم ندونُم ؟
چطوری زنده ایگَردُم ندونُم ؟
اِخوم دَردامه گوم سیستون اما که؛
چطوری و زِ کو دَردُم ندونُم !؟

دِلِ و جونِ مو وا تَو هُمدُرُنگه
تِیا مو وا دِلِ شَو هُمدُرُنگه
یو چَن ساله خَوِ راحَت ندارُم
خِیالِس وا مو هَر شَو هُمدُرُنگه