چشای رنگ بارونت یه شهرو زیر و رو کرده
دل هرکی اومد سمتت نمی خواد دیگه برگرده
همه از خوبیات میگن همه جا حرفِ چشماته
همه بی هوشن این روزا ازین عطری که همراته
زبونم لال اگه یک روز بری و باز نیای پیشم
مثه برگی که میفته من از شاخه جدا میشم
تو باشی لحظه شیرینه دلم وقته جوونیشه
تو که از من دور میشی موهام جوگندمی میشه
به جادوی چشای تو تموم شهر شاعر شد
ازون چشمات یه میخونه سر هر کوچه دایر شد
تو که تو کوچه راه میری میشه عطر تو بوسید
بهشت و میشه مابین دو تا بازوی تو فهمید.