سخت دل دادی به ما و ساده دل برداشتی دل بریدنهات حکمت داشت دل برداشتی از دل من تا لب

تو را ه چندانی نبود من که شعر تازه میگفتم تو از بر داشتی دل برداشتی دل برداشتی حیف از آن

حرفی که من یک عمر در دل داشتم آه از آن اندیشه هایی که تو در سر داشتی خاطراتم را چه خواهی

کرد گیرم باد برد بیتهایی را که از من کنج دفتر داشتی قلب من چون سکه های از رواج افتاده بود آنچه

در پیراهن من بود باور داشتی دشتی از آهو در این چشمت به قشلاق آمده جنگلی در آن چشم دیگر

داشتی شر عشقت من از شور پدر پرورده ام قصد خون خلق را از شیر مادر داشتی حیف از آن حرفی

که من یک عمر در دل داشتم آه از آن اندیشه هایی که تو در سر داشتی خاطراتم را چه خواهی

کرد گیرم باد برد بیتهایی را که از من کنج دفتر داشتی