همیشه جستجوی من
به خلوت تو می رسد
شبیه شاعری به سرزمینش
همیشه رد پای تو
مرا به کوچه می کشد
شبیه عابران شب نشینش
می روم تا تو بمانی
قصه ی غصه نخوانی
می روم دل از چهره ات بردارم
تو شاعر ها را
به صف بکن یارا
که غیر از من نفس تو را ترانه می کرد ؟
تو دریا ها را
به صف بکن یارا
که به ساحلت غزل روانه می کرد ؟
تویی میان مصرع چکیده از قلم
اگر حقیقتی ست
تویی به چشم عاشق و به برگ دفترم
اگر طراوتی ست
برای آخرین سفر دوباره در برم
چو جان فشردمت
برو ای آرزوی من