با توام سلام عزیزم نبینم اشکات بباره
دوست ندارم دیگه چشمات چشمامو یادش بیاره
گرچه بد شدم اواخر نخواستم چشم تو تر شه
بد شدم تا واسه ی تو راه رفتن ساده تر شه
وقتی دیدم خشکو سردی پره کینه شد تمومه تارو پودم
اعترافه اول اینه من زیادی زود قضاوت کرده بودم
همیشه واسم سوال بود تو خودت رفتی چرا پس گریه کردی
اعترافه دوم اینه من بهت نامردی کردم خیلی مردی
تو دو راهی وقتی موندم تو خودت رفتی که خوشبخت شم میدونم
اعترافه سوم اینه سخته تو فکر تو اما پیشه اونم
نه دیگه فکر خودت باش دیگه برگشتن محاله
لحظه های رفتنه من میدونم واست سواله
جایه من میتونه پر شه این واسه منم سواله
از زمانی که تو رفتی هی زمان میره و من دیوونه میشم
کاش فراموشی بگیرم یا زمان برگرده و برگردی پیشم
ای خدا خودت میدونی اون جمعو جورم میکرد بالو پرم بود
من بدونه اون میمیرم ای خدا این اعترافه آخرم بود
به قوله خودت عزیزم چقد این فضا غریبه
چرا من هیچی نگفتم چرا خندیدم عجیبه
هر کار بدی که کردم فکر نکن دوست نداشتم
اونی که هستی کنارش من سر راحت گذاشتم