هزار ساله تو نیستی و توهستی و نمیرسی *

خیمه زده رو سر ما این جمعه های بی کسی

*جاده هارو اب میزنم با گریه های بی صدا*

چسم انتظارت میمونم تو دل دلواپسیا*

به انتظار دیدنت تو سینه دل پر میزنه*

خوب میدونم همین روزا به سیم اخر میزنه

*جمعه واسه دیدن تو فرصت تازه ی منه *

حس رسیدن به تو حس نفس کشیدنه

*یه بغض کهنه تو گلو یه شوق تازه تو نگام*

کجا به اخر میرسه این گریه های بی صدام

*این روزا واسه دیدنت هوای تازه ایی دارم

* هرجمعه توی گلدونا گلای نرگس میزارم

*عطر گلای نرگست پیچیده تا هفت اسمون

*نمیدونم کی میرسه به تو عزیز بی نشون