بی وفایی و نداری با دلم یکدم وفا
من چه کردم که شُدم درخُورِ این بی مهری ها؟

مهربان بودم و هِی دورِتو می چرخیدم
با همه نیک و بدت سازِ تو می رقصیدم

پس چرا سنگ شدی سرد شدی دِل کندی؟
با منو حالِ خرابم بی سبب، در جنگی؟!

دل بده تا که ز آشوب در آید قلبم
من که عمریست به دیدارِ تو عادَت کردم

شده لبریز دگر کاسه ی صبرم ای یار
سوی من آی و مده بیش از اینم آزار

تو همه جانِ منو، علتِ ایمانِ منی
من طرفدارِ توام،قبله ی حاجاتِ منی