لعنت از احسان درستکار

شبا عكستو ميگيرم تو آغوشم
صداى ناز تو نشد فراموشم
همش فكر ميكنم بازم ميايى پيشم
لباسهايى كه دوست دارى و ميپوشم
تو نيستى خاطرات رو سرم آواره
تو نيستى جاى مشتام روى ديواره
ي روزى تو تموم زندگيم بودى
حالا تموم زندگيم ي سيگاره
حالا هرشب خيره رو ديوارم از نبود تو بيزارم
تو نيستى و تو تنهايى پاييز شدم و ميبارم
خيره رو عكس رو ديوارم از نبود تو بيزارم
تو اين شبها كه خوشحالى من شبا تا صبح بيدارم
لعنت ب طرز خنده هات كه اين جوون و پير كرد
لعنت ب اين جداييا شقيقم و سفيد كرد
لعنت ب هرچى رفتنه لعنت ب لمس دستات
ديگه من آروم نميشم لعنت ب قرص اعصاب